Door de rijksoverheid is het Strategisch Plan Verkeersveiligheid 2008-2020 vastgesteld. Dit plan heeft als doelstelling het aantal verkeersdoden in 2020 terug te dringen tot maximaal 580 per jaar en maximaal 12.250 (ziekenhuis) gewonden. Het aantal van 580 doden betekent nog steeds 580 situaties per jaar waarin iemand compleet onverwacht uit het leven wordt weggenomen.

De afgelopen jaren herinner ik me alleen in Hardinxveld-Giessendam zeker zes dodelijke ongelukken. De mensen die hierbij direct betrokken zijn als nabestaanden wil ik veel sterkte toewensen. Wanneer je van de grote getallen in Nederland redeneert naar ons eigen dorp dan zie je dat het probleem zich dus niet oplost, maar dat de gemiddeld 0,5 verkeersdode per jaar in ons dorp ook een pijnlijke werkelijkheid is. Waarbij ik het gevoel heb dat we eerder boven, dan onder het gemiddelde zitten.

Focus in de aanpak
Om het aantal verkeersdoden terug te dringen richt het rijk zich op twee doelgroepen. Allereerst het keihard aanpakken van wegmisbruikers en ten tweede het beschermen van kwetsbare verkeersdeelnemers. Het beschermen van kwetsbare deelnemers is een verantwoordelijkheid die onder andere terecht komt bij de wegbeheerders (in ons dorp m.n. de gemeente en het waterschap).  Onder andere de wegbeheerder moet haar werk goed doen om de doelstelling van het rijk te kunnen behalen.

Moties van de TAB 
Dit brengt mij bij de moties die vorige vergadering op de agenda stonden met betrekking tot de verkeersproblemen op de Rivierdijk en rondom de kruising Thorbeckestraat / Talmastraat. Ik vind dat je een debat over een verkeersituatie in principe met enige voorzichtigheid/nederigheid moet ingaan. Het onderwerp is te precair om keihard de confrontatie te zoeken. In het debat is iedereen op zoek naar verkeersveiligheid, maar soms wordt dat verschillend ingevuld. Daarnaast is bijna niemand verkeerskundige, al hebben ook die de wijsheid niet in pacht. Ik denk dat het afgelopen debat ook op een dergelijke manier is gevoerd. Daar ben ik blij mee!

Kruising Thorbeckestraat en Talmastraat
Met name de situatie rondom de Thorbeckestraat en Talmastraat zal iedereen herkennen als een onprettige oversteek voor voetgangers en fietsers. De situatie is niet alleen onveilig, maar voelt ook onveilig. Dit laatste is niet per definitie het geval, een veilige situatie kan onveilig voelen, maar een onveilige situatie kan ook veilig voelen. Dit laatste moet absoluut voorkomen worden.

Al bij de aanleg van de huidige situatie is er lang doorgesproken over wat nu de beste uitwerking vormt voor de locatie (waarbij best natuurlijk relatief is). De huidige uitwerking was hierbij de uitkomst. De verkeerscommissie bekijkt momenteel in hoeverre er toch nog verbeteringen mogelijk zijn. Iedereen hoopt dat verbeteringen mogelijk zijn, maar ik ben niet erg hoopvol. Ik vrees dat aan elke oplossing nadelen kleven. De situatie is namelijk krap, druk en met verkeer vanuit veel kanten. Wanneer er geen echte verbeteringen mogelijk zijn, dan is een onveilige situatie met een onveilig gevoel misschien wel het minst slechte wat mogelijk is. Ik hoop dat ik één en ander te negatief zie en dat ik oplossingen over het hoofd zie (ik hoor ze graag van u), maar vooralsnog heb ik ze niet gehoord.

Cor van Vliet,

12 februari 2013