Stel, u wordt een treinreis aangeboden. In een glossy brochure worden de reisbestemmingen aangegeven.

Hoewel u wel weet dat dit soort folders het meestal iets mooier voorstelt dan de werkelijkheid is, ziet u er toch wel iets in (lees: het nieuwe subsidiesysteem MAG).

Maar dan:

• er is geen dienstregeling
• de prijzen van de kaartjes zijn niet bekend
• de overstapmogelijkheden zijn niet bekend
• de stopplaatsen zijn niet bekend

Als u er op het vertrekstation de machinist (lees: wethouder Baggerman) en de conducteurs (lees: de betrokken ambtenaren) naar vraagt, krijgt u vage antwoorden. Het lijkt wel of ze het zelf ook niet weten.

Wat ze wel blijven zeggen is dat het prachtige reis wordt. Ook vertellen ze dat er binnenkort een treindienstregelaar (lees: de penvoerder) komt, die de wissels en seinen gaat bedienen. De instructies en veiligheidsvoorschriften voor die superman (m/v) ontbreken echter, of als ze er wel zijn blijven ze geheim.

Zou u (lees: verenigingen en instellingen) in zo'n trein stappen? Ik (lees: ChristenUnie) niet. Ik wil liever eerst meer duidelijkheid, want op het spoor neem je geen risico's:

• niet het risico dat er geen of weinig passagiers in de trein stappen en de hele reis een flop wordt
• en zeker niet het risico dat de complete trein ontspoort. Dat is niet alleen gevaarlijk voor de passagiers, maar ook voor de conducteurs en de machinist

Nu zit er voor in een trein, bij de machinist, de zogenaamde dodemansknop. Als de machinist onwel wordt of er dreigt acuut gevaar, dan laat hij de knop los en komt de trein automatisch tot stilstand.

Alstublieft mevrouw Baggerman, laat die knop los. Heel veel reizigers zullen u er dankbaar voor zijn.

Laat de Maatschappelijke Agenda geen subsidie-Fyra worden.

Joop Evertse, burgerlid ChristenUnie