De vraag ”hoelang mot jij nog”, zou je dan kunnen omdraaien in “hoe lang mag ik nog”. Hoe lang mag en kan ik blijven wonen in mijn huidige stulpje, en is er indien nodig nog voldoende hulp of zorgaanbod? Kortom, je gaat nadenken over hoe jouw toekomst er uit zal zien.

Als gemeenteraad kijken we ook naar de toekomst door het ontwikkelen van een omgevings- en toekomstvisie. Welke identiteit, karakter en positie heeft ons dorp over pakweg 25 jaar. In één van de thema’s gaat het over samen leefbaar wonen. Waarin de focus voor de komende jaren ligt op een gezonde en sociale leefomgeving. Door vergrijzing, stijging van zorgkosten, groeiende eenzaamheid, etc. wordt dit een bedreiging voor de toekomst.

We moeten dus vooruit kijken naar de manier hoe we in de toekomst met elkaar willen samenleven en wonen. Met daarin een plek voor ouderen, voor starters, voor gezinnen, voor alleenstaanden, voor mindervaliden. Met generaties die elkaar kunnen ondersteunen, met een plek voor sociale cohesie. Zodat de plek waar je woont ook de plek is waar je samen kunt leven. Dat vraagt om nieuwe woonvormen, zorgzame buurten en vitale wijken.

Als ChristenUnie hebben we daar een woonvisie voor geschreven. Daarin wenkend perspectief voor wonen, welzijn en zorg. De focus ligt op bouwen van meergeneratie-woonwijken/-vormen. Want door meer generaties bij elkaar te laten wonen en leven ontlast je zorgdruk en druk in opvang, verminder je eenzaamheid, bevorder je sociale contacten, wat leidt tot meer solidariteit en levensgeluk.

Wat zou het mooi zijn als we daaraan kunnen gaan werken en bouwen.

Waarop wachten we nog?

Willem Pors

Column raadspraat, d.d. 26 maart 2025