Voorzitter, in mei 2024 spraken we in deze zaal over de scenario’s voor een eventueel AZC. Ik begon mijn bijdrage toen met benoemen dat we over mensen spreken. En dat wil ik vanavond eigenlijk opnieuw doen. Want het ongemak dat ik toen voelde, voel ik vanavond weer. Het dreigt al snel te gaan over aantallen. 100 mensen hier, 110 daar. Nog 40 erbij. Hoeveel zijn dat er dan in totaal? Kunnen we dat wel aan? Willen we dat eigenlijk wel? Maar achter al die getallen zit een mens. Een mens op zoek naar een veilige plek, op zoek naar een betere toekomst. Een mens met een verhaal. Een mens dat we als ChristenUnie een veilige plek gunnen. Waar we een roeping voor ervaren om ze op te vangen. Ook in ons eigen dorp.

Tegelijkertijd moeten we daarin ook realistisch zijn. We kunnen slechts verantwoordelijkheid nemen voor ons eigen deel. Het opvangen van deze mensen, of ze nu uit Oekraine komen of uit landen verder weg, of ze nu al een verblijfstatus hebben of daar nog op wachten, vraagt iets van ons als gemeenschap. Het vraagt nieuwsgierigheid en openheid van ons als inwoners en soms moeten we misschien ook iets aanpassen of het gesprek aangaan, omdat we dingen anders doen of ervaren. En heel praktisch vraagt het ook iets van bijvoorbeeld ruimte en voorzieningen.

Daarom is het goed om de verantwoordelijkheid in de regio met elkaar te delen. Om met elkaar te zoeken naar manieren die voor iedereen werken. Die recht doen aan de schaal en mogelijkheden van de verschillende gemeenten. Zodat we mensen ook echt een goede en veilige plek met perspectief kunnen bieden.

We zijn daarom als ChristenUnie voor het realiseren van een derde opvanglocatie voor mensen uit Oekraine en het overnemen van de HUB-functie. We houden ons daarmee als gemeente aan de afspraken zoals die tot nu toe zijn gemaakt in de regio en geven het college ook verdere slagkracht in de gesprekken die nog volgen om tot definitieve afspraken te komen. Door het college, zoals ook het voorstel zegt, de verplichting op te leggen deze taakstelling met betrekking tot de spreidingswet binnen de regio op te lossen en daarnaast de opvanglocatie uiterlijk in september 2026 te heroverwegen, hebben wij er voldoende vertrouwen in dat we met elkaar, als raad, aan zet blijven om de juiste keuzes te maken over het opvangen van danwel mensen uit oekraine, danwel uit andere delen van de wereld.

Natuurlijk is het ook goed om met elkaar het gesprek te voeren over wat het opvangen van deze mensen betekent voor ons dorp. En we begrijpen het ook als dat soms zorgen oproept. Daar sluiten we ook onze ogen niet voor.  Maar tegelijkertijd hebben we eerder al laten zien waar een klein dorp groot in kan zijn, als het gaat om de opvang van mensen uit Oekraine. En zijn er ook veel vrijwilligers die zich inzetten voor het goed laten landen van de statushouders die een plek vinden in ons dorp. En zo zijn er, naast alle geluiden van zorg en verzet, ook inwoners van ons dorp die zich juist willen inzetten om deze mensen op te vangen en er met elkaar voor te zorgen dat dit goed verloopt. Laten we ook dat geluid niet vergeten en hier in deze zaal benoemen.

Aafke Ouwerkerk