Tekst uitgesproken door Kees Pille (fractievoorzitter ChristenUnie) tijdens de raadsvergadering van 28 april 2010 waarin het nieuwe college werd geïnstalleerd.

Mevrouw de voorzitter, Dames en heren,

Er zijn van die momenten dat je iedereen gunt winnaar te zijn. Maar je weet dat dat niet kan. Zo’n moment was er 3 maart. Zo’n moment is er vandaag.

Het is vandaag 8 weken geleden, 3 maart gemeenteraadsverkiezingen, met een voor ieder verrassende uitslag.

De analyse van het partijbestuur van de ChristenUnie was:

• Uitslag van de verkiezingen respecteren. Een coalitie van T@B, ChristenUnie en SGP doet het meest recht aan de uitslagen.
• Zet in op onze gevoerde campagne voor een stabiel en betrokken bestuur. 

4 weken heeft de T@B de formatie geleid en moest die terug geven.

Hoe heeft dat kunnen gebeuren. Wat is er mis gegaan?

Ik wil u drie dingen noemen.

1. Een startbijeenkomst met een informateur die zeer gekleurd alle fracties de les komt lezen. Het had een vergissing kunnen zijn, maar er werd geen afstand van genomen en er volgde geen excuses.
2. Al na de eerste oriëntatie werd de SGP uitgesloten. Neemt u van mij aan: Sluit nooit partijen uit zolang je niet zeker bent van voldoende steun.
3. Nadat de ChristenUnie voor de tweede maal liet weten dat zij de SGP nodig vond voor een stabiel bestuur begon het modder gooien via de media, tot een ongekend laag niveau. Ik kan u zeggen: Dat komt het coalitieproces niet ten goede.

Samenvattend mevr. de voorzitter, De T@B heeft zichzelf buiten een coalitie gemanoeuvreerd.

Op 31 maart heeft de ChristenUnie als tweede partij de formatie een vervolg gegeven, is begonnen met opnieuw alle fracties te horen en heeft ze uitgenodigd om de belangrijkste programmapunten aan te dragen als input voor een verkiezingsprogramma, van welke coalitie dan ook. Met alle partijen waren dat plezierige en constructieve gesprekken. En alle partijen kunnen meerdere van de aangedragen punten in het coalitieprogramma terugvinden.

Met de T@B waren we ondertussen voor de 3^e keer in gesprek en  kwamen we tot de gezamenlijke conclusie dat onze standpunten niet waren gewijzigd. Ook met de VVD hebben we gezamenlijk geconcludeerd dat we van mening verschilden over deelname aan- en invulling van een coalitie.

Maar daarmee werd de coalitievorming er niet eenvoudiger op.

Alléén de drie christelijke partijen vonden we niet gewenst, evenals een meerderheidsverhouding van 9-8.

De PvdA stond bepaald niet te trappelen om mee te doen. “Als je gehalveerd bent in de verkiezingsuitslag dan kun je maar beter de oppositie in” zo was de opstelling.

Maar omdat we zo niet aan onze doelstelling van een stabiel bestuur konden voldoen hebben we de PvdA dringend verzocht om mede verantwoordelijkheid te dragen. Tegelijk beseften wij dat daarmee een praktisch probleem (hoe doe je dat met 4 wethouders) om de hoek kwam kijken. Met een 1^e aanzet van een sociaal coalitieprogramma is de PvdA over de streep gehaald, als ik het zo mag zeggen. Maar daarmee was het praktische probleem nog niet opgelost. Want hoe kun je vier wethouders aanstellen binnen het huidige salarisbudget? Vorming van deze coalitie dreigde alsnog te mislukken. Pas na intensief overleg en schorsing, is uiteindelijk na middernacht de oplossing geboren om meer werk te willen verzetten dan wordt uitbetaald.

Dat noemen we gedrevenheid met een missie.

Niet alleen een coalitie en een college maar ook een programma is er geboren. Een programma dat er mag zijn. Een programma met ambities voor de komende vier jaar maar dat ook verder kijkt. Een programma met visie, dat de titel draagt:

“Voor de toekomst van Hardinxveld-Giessendam: dienstbaar, sociaal en met vaste koers”.

Een dienstbare overheid die vanuit een service- en klantgerichte houding op professionele wijze haar taak uitvoert en bewoners betrekt bij het opstellen van beleid en de uitvoering daarvan.

Een sociale overheid die vanuit bewogenheid met de naaste, oog heeft voor de zwakkeren in de samenleving en hulp biedt waar nodig is.

Wij willen dat doen met een vaste koers door het financiële stabiele beleid van de afgelopen jaren voort te zetten. Maar ook door daadkrachtig en realistisch te besturen.

Het eerste wat er staat te gebeuren is werken aan een stevig bezuinigingsprogramma. Dat is een opdracht voor de gehele raad. Daarom roep ik de fracties van T@B en VVD op om schouder aan schouder als raad op te trekken. Ik roep u allen op om de komende tijd met respect en constructief met elkaar om te gaan. Dat biedt perspectief voor een succesvolle inbreng van alle fracties. Mijn stelling daarbij is: Respect maakt gunnend.

Mevr. de voorz.: Trots ben ik op het behaalde akkoord. Trots ben ik op de enthousiaste wethouders die met het programma vanaf vandaag aan de slag gaan onder de bezielende leiding van burgemeester Wiebosch.

Allen die hebben meegewerkt aan de totstandkoming van deze coalitie wil ik hartelijk bedanken. In het bijzonder mijn vrouw Adri en de kinderen. Jullie hebben de afgelopen 4 weken veel geduld met mij gehad. Geweldig veel dank.

De formatie is ten einde; De opdracht is voltooid. Dankbaar ben ik dat ik daarvoor de kracht en wijsheid heb ontvangen van onze hemelse Vader. Soli Deo Gloria.

Zo zij het.