Bijdrage aan debat over schuldpositie gemeente
Tijdens de gemeenteraadsvergadering van donderdag 28 november 2013 is gesproken over de schuldpositie van de gemeente Hardinxveld-Giessendam. Onderstaand vindt u de bijdrage van ons raadslid Cor van Vliet aan het debat over dit onderwerp, inclusief een amendement dat werd aangenomen. Op deze pagina op de website van de gemeente (punt 6 van Het Debat) vindt u desgewenst alle bijbehorende stukken, waarin het college diverse scenario's beschrijft (en uiteindelijk kiest voor scenario 3).
Geachte voorzitter,
Ik ben bevoorrecht dat ik mij econoom mag noemen. Tijdens de voorbereiding van dit debat heb ik me wel afgevraagd of dat echt zo is. Ik zal jullie uitleggen waarom. Ik heb een dikke pil uit mijn studietijd meegenomen: Macroeconomics. Ik wil jullie deelgenoot maken van de conclusie van de Ricardo-Barro propositie: High debt is thus no cause for concern (Hoge schuld is dus geen reden tot bezorgdheid en het gaat hier over overheidsfinanciën). Een uitspraak die het tegenovergestelde beweert van wat het college vanavond voorstelt.
Waarom deze inleiding? Omdat het tekent hoe het gedachtegoed in nog geen tien jaar compleet is omgedraaid. In mijn citaat ben ik niet helemaal volledig; in het vervolg op de Ricardo-Barro propositie worden al wel degelijk kanttekeningen gemaakt, maar echte problemen ondervond men op dat moment niet van hoge schulden. Er werd dan ook begonnen met de Ricardo-Barro propositie. Ik ken de boeken van nu niet, maar ik denk dat de volgorde nu anders zal zijn. Nu kennen we namelijk de realiteit van schuldproblematiek maar al te goed en we kennen de impact ervan.
De ChristenUnie ondersteunt dan ook de gedachte om niet enkel en alleen te beslissen over investeringen op basis van sluitende exploitaties, maar ook liquiditeit te gaan betrekken. We kunnen ook instemmen met de driedeling die het college vervolgens voorstelt in grondexploitatie, riool en overige investeringen. De focus ligt vanavond vooral op deze overige investeringen (waar slechts een beperkt deel van de schuld vandaan komt).
Dit gezegd hebbende komt vervolgens de vraag naar voren wat dit nu moet betekenen. Er moet iets veranderen. Scenario 1 viel voor ons daarom af, omdat er niet over toegestane schuldposities wordt vastgelegd. Dat brengt je vervolgens bij de scenario’s waar wel wat over de toegestane schuldontwikkeling wordt gezegd. Alle scenario’s zeggen vervolgens iets over het maximaal toegestane risico dat we willen accepteren. Het probleem bij alle scenario’s is vervolgens dat er slechts beperkt zicht is op de waarde van de bijbehorende investeringen. Zeker wanneer je de tijdshorizon wat oprekt. Wat bedoelen we hiermee…. de ChristenUnie is bereid voor een investering die ons heel veel waard is meer risico te lopen, dan voor een investering die iets realiseert voor ‘leuk erbij’.
Wij vonden de zoektocht naar een passend regime dan ook een hele moeilijke. Alles overziend kwamen wij tot de conclusie dat we het voorgestelde scenario willen steunen, maar dat we wel zeer nadrukkelijk een vinger aan de pols willen houden bij de ontwikkeling van de toegestane investeringshoogten in dit scenario. Om deze reden hebben wij dan ook een amendement uitgewerkt die deze vinger aan de pols vormt. We vragen het college elk jaar bij de Perspectiefnota de investeringruimte te berekenen, zodat we vervolgens richting de begroting de tijd hebben om de juiste afwegingen te maken met betrekking tot de benodigde investeringen en we niet bij de begrotingsbehandeling worden geconfronteerd met investeringen die wel gewenst zijn, maar niet in de investeringsruimte passen.
Tenslotte nog een opmerking over de incidentele schuldbeheersingsmaatregelen. De ChristenUnie heeft al eerder aangegeven dat zij het liefst de gehele dividendopbrengst niet wil inzetten ter dekking van de lopende exploitatie. Het voorstel om toekomstige stijgingen hiervoor niet meer in te zetten ziet zij hiertoe als een goede eerste stap. Wanneer de financiën het (gaan) toelaten zouden wij graag de opbrengsten in de exploitatie gaan aframen en tegelijkertijd de toevoegingen aan de reserves met hetzelfde bedrag gaan verhogen. Of in dat geval de algemene reserve een goede ‘stalling’ is ... dat denken wij niet maar, discussie daarover hoort thuis in het debat over de nota Reserves en Voorzieningen. Daar zullen we die dan ook voeren. Voor nu kunnen we akkoord gaan met de algemene reserve.
Cor van Vliet,
28 november 2013
Klik hier voor het ingediende (en aangenomen) amendement.