Voorzitter,

Eindelijk is het zover. Na publicatie van het rapport Schutte en verkiezingsdebatten spreken we nu in het openbaar over het proces regionale samenwerking. Voor onze inwoners en achterban een periode van 9 maanden van stilte op een enkel summier persbericht na. En daarin dan slechts het feit dat er is gesproken en geen enkele kwalificatie van de inhoud of het verloop van deze gesprekken. Als raad en presidium zijn we op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen in deze maanden. Maar dat allemaal in beslotenheid.

Wat ons betreft is het meer dan de hoogste tijd om inwoners en achterbannen mee te nemen in de gebeurtenissen van de afgelopen maanden. Het procesverslag van uit de regio stelt ons ernstig teleur. Heel weinig informatie en dat dan alleen nog maar over het gelopen proces. Over het hoe en waarom het niet gelukt is kan blijkbaar niets gedeeld worden. Teleurstellend voor ons als raad. Maar nog meer teleurstellend voor de inwoners van de Alblasserwaard. Blijkbaar zijn hun bestuurders niet in staat om in 9 maanden iets meer te produceren dan anderhalf A4’tje aan tekst. Wij vragen ons toch af hoe je dit aan Aart en Jannie uit moet leggen. 

Gelukkig heeft burgemeester Augusteijn zojuist een en ander nader toegelicht, waarvoor dank.

Onze dank ook voor het procesverslag vanaf 2012 van ons college. Dat schetst in ieder geval, naast de toelichting van de burgemeester, voor iedereen meer van wat er de afgelopen jaren en maanden is gebeurd.

Deze verslagen lezend blijft bij ons de indruk achter dat ons college, de gemeentesecretaris en burgemeester Augusteijn in het bijzonder  zich zeer hebben ingespannen om  te verkennen wat de maximaal haalbare ruimte was. Daarbij is het college binnen de lijnen van het collegeprogramma gebleven, namelijk een zelfstandige gemeente Hardinxveld-Giessendam. Een toegift met het laten vallen van de blokkade op herindeling bleek voor andere gemeenten nog niet genoeg. Wat wel genoeg zou zijn geweest is ons niet bekend.
Een ultieme poging van burgemeester Augusteijn op persoonlijke titel, waarvoor overigens onze grote waardering,  in de laatste weken heeft ook geen draagvlak kunnen creëren bij de andere Alblasserwaard-gemeenten.

Met de conclusie dat er geen eenduidig beeld is over de samenwerking in de Alblasserwaard komen we bij de vraag: hoe nu verder?? Met als antwoord op deze vraag: Het starten van een onderzoek om te kijken of toetreding tot Drechtsteden mogelijk is. Met daarbij ruimte voor dialoog met de samenleving…

Voor de ChristenUnie hét  moment om de inwoners bij te praten en te betrekken. Bijpraten over wat er afgelopen maanden is gebeurd of juist niet is gebeurd. Maar ook goed betrekken bij de keuzes die we als raad gaan maken. De wereld is sinds de verkiezingen namelijk behoorlijk verandert.

Partijen stonden er verschillend in, maar de AV had toch ieders voorkeur.

Echter, zelfstandigheid binnen de AV is, op basis van genoemde rapportages, niet mogelijk. Dan moeten partijen terug naar hun achterban. Dan moet een gemeentebestuur in overleg met haar inwoners, ondernemers en maatschappelijke organisaties. Voor de ChristenUnie moet dit goed en zorgvuldig. Hierbij gaat het om twee- richtingsverkeer, vertellen maar vooral ook meningen peilen. Voor ons gaat zorgvuldigheid hier voor snelheid. En als dan 18 december niet haalbaar is om een besluit te nemen, dan wordt het dus januari 2015.

Tijdens de verkiezingstijd heeft iedere partij zich meer of minder uitgesproken over een voorkeur in de bestuurlijke toekomst.. Vanuit de ChristenUnie zijn we daar voorzichtig in geweest. Andere partijen, en dan doel ik met name op de T@B en SGP, zijn daarin veel duidelijker geweest. Namelijk, gaan voor zelfstandigheid in de Ablasserwaard.
Ik kan me toch niet  aan de indruk onttrekken dat ook deze fracties met genoemde conclusie en vervolgvoorstel terug willen (ik vind terug moeten) naar hun achterban. Ook de coalitie-partijen zullen toch geïnteresseerd zijn in de mening van onze inwoners als we het steven wenden van Oost naar West. Dat lijkt mij het toppunt van Transparantie voor het Algemeen Belang.

En wij realiseren ons dat het gaat om het starten van een onderzoek naar mogelijkheden. Néé, we stappen er niet direct in. Maar, college en andere fracties, jullie zijn het toch met ons eens dat het starten van dit onderzoek, zonder explicieter te zijn wat het proces na afloop van het onderzoek is, een morele verplichting naar Drechtsteden met zich mee brengt. Ook daarover moeten we duidelijk en transparant zijn. Is het one-way-ticket of kijken we komende zomer ook nog eens naar de stand van zaken in de Albasserwaard? Wat  zijn scenario’s bij een positief resultaat van dit onderzoek, en wat als het resultaat negatief is.

Ik ga afronden. Voor de ChristenUnie is het nu eerst tijd voor de inwoners. In de participatieladder past voor ons het niveau van raadplegen (in de vorm van enquetes of panel) of het niveau van adviseren. In het amendement die wij mee indienen zijn deze kaders wat ons betreft voldoende beschreven. Op deze wijze is het communicatieve kader voldoende voor het college om tot uitvoering over te gaan.

Tweede is natuurlijk ook de definiëring van het uit te voeren onderzoek. Ook hierbij zijn de kaders van belang, maar vooral ook het managen van de juiste verwachtingen. Naar Drechtsteden, naar onze inwoners, ondernemers en maatschappelijke organisaties. Maar ook naar onszelf.

Wat is ons proces na een rapportage vanuit  dit onderzoek. Voor wat betreft dit onderzoek willen we het college verzoeken de gemaakte opmerkingen onzerzijds mee te nemen bij opstellen van het te nemen raadsbesluit.

Daarnaast rekenen wij er op dat ook het proces van burgerparticipatie voldoende aandachtspunten zal opleveren die in het procesvoorstel én opdrachtdefinitie kunnen worden meegenomen. Het woord is nu aan de inwoners.

6 november 2014, Jan Nederveen