Op vrijdag 6 maart overleed onze broeder en vriend, Jaap van Dijk.

Met dankbaarheid brengen we Jaap in herinnering als een jarenlang betrokken lid van de ChristenUnie. Voordien actief als lid van het bestuur en steunfractie van de RPF. Later als vraagbaak en adviseur voor bestuur en fractie van de ChristenUnie. Tot het laatst was Jaap bij de gang van zaken van het politieke gebeuren betrokken.

Dan denk ik allereerst aan de gemeenteraadsverkiezingen van maart vorig jaar. Hoe druk Jaap ook was, en ook tijdens zijn ziek zijn, hij tobde al langer met het hart en ontstekingen, we konden bij de voorbereidingen op de verkiezingen altijd op Jaap rekenen. Hij adviseerde in de loop der jaren diverse besturen over o.a. de kandidatenlijst. Daarbij herinner ik mij ons gesprek voorafgaand aan mijn aantreden in de raad (1998) waarin hij mijn vraagbaak was of ik daar wel geschikt voor zou zijn.

Ook is hij nauw betrokken geweest bij het opstellen van verkiezingsprogramma’s. Zo herinner ik mij het programma van 2010 waar we samen optrokken om er een helder christelijk geluid van te maken. Maar niet vaag of wollig, zo zei hij dan. Het moet concreet zijn. En zo kon ik daar als lijsttrekker mee aan de slag.

Jaap was tot het laatst betrokken bij de inhoudelijke politiek. Wie op de jaarvergadering op 18 november 2014 bij scheepstimmerbedrijf Van der Meijden aanwezig was, zal zich de mail herinneren die Jaap ons als bestuur stuurde en ik de leden voorlas. Daarin maakte hij melding van zijn ziek zijn en kondigde aan niet lang meer te zullen leven. Hij nam afscheid van ons als leden, zegde zijn lidmaatschap op en wenste ons Gods zegen toe. Vervolgens hebben alle aanwezigen hun handtekening gezet op een kaart die ik de vrijdag daarop met een fruitmand bij hem ging brengen. En wat dacht je dat hij vroeg? Hoe de vergadering verlopen was. Hoe het verder gaat met onze gemeentelijke samenwerking in de Alblasserwaard en over het getuigenis van onze partij naar buiten toe. Want het ging Jaap tot het laatst om Jezus Christus, Wiens naam wij belijden. Het werd een hartelijk gesprek dat veel langer duurde dan ik van plan was. Ik kwam toch alleen maar de fruitmand brengen? Maar we haalden herinneringen op en ik kreeg de prachtige verhalen te horen en foto’s te zien van zijn afscheidsreis met Annelies in Israel. Ontroerend.

Er is een waardevolle broeder heen gegaan. Veel heeft hij voor de ChristenUnie betekend. Ik ben blij dat ik hem dat nog heb kunnen vertellen. Daarna is het snel minder met hem gegaan. Bestralingsbehandelingen volgden. Maar hij werd zwakker en bezoek werd te veel voor hem. Waar is hij heen? Naar Zijn Heiland waar hij zo rijk van getuigen kon!

Wij wensen Annelies en de kinderen Gods nabijheid toe om dit verlies te verwerken en met Hem de weg te vervolgen.

Kees Pille

Voorzitter kiesvereniging