Bij het schrijven van dit column hangt de geur van oliebollen nog in huis. Ieder jaar rond de jaarwisseling is de keuken één dag mijn domein voor het bakken van vele oliebollen. Soms denk ik, ik sla dit jaar het bakken maar over, zoveel werk, maar mijn kinderen en kleinkinderen vinden dit geen goed plan. Dus blijft opa die jaarlijkse traditie maar voortzetten. En ik moet zeggen, oliebollengeur is geen vervelende geur. De “geur” van het afgelopen Corona-jaar ruikt iets minder aangenaam. Veel mensen werden besmet, ziek of kwamen zelfs te overlijden. Een samenleving viel stil. Maar, bij het begin van de uitbraak stonden we voor elkaar klaar, we keken naar elkaar om, er ontstond saamhorigheid, schouders er onder. Echter, naarmate het langer duurde veranderde die "geur" in morele onverschilligheid, groeiende tegenstellingen en een ieder voor zich cultuur. Gevolg, mensen raakten in een sociaal isolement en werden eenzaam. We vielen terug in het dikke ik en het dunne moraal. Als ChristenUnie geloven we dat de samenleving anders is bedoeld. We streven naar een samenleving met meer aandacht voor elkaar en voor wat écht telt. Het kan toch niet zo zijn dat mensen vereenzamen of zelfs eenzaam sterven? Het kan toch niet zo zijn dat je "kiest" voor zelfmoord vanwege pestgedrag!? We zijn gemaakt voor geloof, hoop en liefde. Ieder individu telt mee! We willen een gemeenschap van betrokken burgers. Naar wijken, straten, buren die naar elkaar omzien en voor elkaar zorgen. Daarom staan we voor een politiek die kiest voor vertrouwen, voor zorgzaamheid, voor gedeelde waarden, voor een schone planeet. Voor een dorp waar het prettig is om te wonen. Voor een overheid die bondgenoot is van de burger. Voor een aangename "geur". Dit jaar -zo is mijn wens - zal ik als opa met oliebollen bakken niet alléén in de keuken staan, maar doe ik dat met de kleinkinderen. Zodat verschillende generaties samen kunnen genieten van die heerlijke oliebollengeur. Voor welke "geur" kiest u in het jaar 2021?

Raadspraat 13 januari 2021

Willem Pors