De kosten van grote overheidsprojecten willen nog wel eens uit de hand lopen. Een berucht voorbeeld is de Betuwelijn.

In Duitsland was het pas ook raak met een concertgebouw in Hamburg. Dat kost geloof ik acht keer zo veel dan was begroot. Vaak worden die overschrijdingen veroorzaakt doordat er tussentijds allerlei nieuwe (politieke) wensen op tafel komen. Dan gaat de kassa rinkelen.

De toetreding van de gemeente Hardinxveld-Giessendam tot de Drechtsteden gaat hiervan trekken vertonen. Op onze schaal is het ook een groot en ingewikkeld project. Onvoorzienbare kanten en open einden zijn ondanks gemor van de oppositie door de meerderheid van de raad geaccepteerd. Dit met de sussende woorden “dat het echt niet zo’n vaart zal lopen”.

Er waren al financiële tegenvallers, maar die leken beperkt te blijven of bezworen te kunnen worden. De uittreding uit de gemeenschappelijke regeling Avres (sociale dienst en sociale werkplaats) dreigt echter danig roet in het eten te gaan gooien.

Het is in gemeenteland een bekend feit dat toetreden tot een gemeenschappelijke regeling gemakkelijk gaat, maar uittreden vanwege de financiële gevolgen vaak vrijwel onmogelijk is. Zo ook hier. Het dreigt in de miljoenen te gaan lopen.

Bedragen die het college en de collegepartijen in ieder geval niet hebben ingecalculeerd. De kritiek van de oppositie op dit punt werd destijds afgewimpeld.

Zeker, er wordt nog gepraat, maar wij van de ChristenUnie vrezen dat het hoe dan ook allemaal flink wat meer gaat kosten. Wie dat gaat betalen? U hoeft waarschijnlijk maar één keer te raden.

Hardinxveld-Giessendam aan de Merwede, lijkt net als Hamburg aan de Elbe, een flinke financiële zeperd te gaan halen. Hamburg houdt er in ieder geval nog een concertgebouw aan over, maar wij alleen maar een zelfde soort dienst die van Gorkum naar Dordrecht verhuist.

Joop Evertse