Geachte voorzitter,

Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen: Wij hebben een probleem met het voorliggende voorstel. De wethouders gaat te snel, de wethouder vergeet iets en de wethouder slaat iets over.

Waarom gaat de wethouder te snel? In het voortraject is veel met partners gesproken over de opbouw van het voorstel. In het besluitvormingstraject is deze mogelijkheid niet meer geboden: een gemiste kans. Daarnaast leven er omtrent het voorstel bij ons, maar ook bij betrokken partijen nog veel vragen en zorgen.

Wat vergeet de wethouder? De wethouder vergeet dan in Hardinxveld-Giessendam heel veel goed gaat, ook in het subsidiebeleid. Tegelijkertijd denk ik dat iedereen erkend dat meer flexibiliteit gewenst is, daarvoor moeten we een oplossing zoeken. Natuurlijk moet ook nagestreefd worden dat de administratieve lastendruk zo laag als mogelijk is. Het eerste (flexibiliteit) bereiken we met het voorliggende voorstel, het tweede moeten we nog maar afwachten en voor we het weten zijn we de sterke punten van het huidige beleid vergeten (omdat het wel heel flexibel is geworden).

Wat slaat de wethouder over? In het kader hebben we als raad heel nadrukkelijk meegegeven dat vrijwilligers en verenigingen op een vernieuwde wijze gewaardeerd moeten gaan worden. Dit onderdeel wordt in het voorstel overgeslagen. Het woord waarderen wordt opeens gebruikt in relatie tot de bijdrage aan de MAG doelstelling. Dit is niet wat wij in deze raad bedoeld hebben. De ChristenUnie waardeert op voorhand de bijdrage van verenigingen en vrijwilligers aan een krachtige Hardinxveld-Giessendamse samenlevering. Voor deze waardering verwachten wij een uitgewerkt instrument!

Voorzitter, vernieuwing is gewenst, maar er is een fijne lijn tussen vernieuwing en vernieling. Het huidige voorstel betekent ook vernieling van alles wat goed gaat in het huidige beleid. We willen dan ook graag met de collega partijen in de raad in gesprek over de wijze waarop we aan de goede kant van de fijne lijn tussen vernieuwing en vernieling kunnen komen. We zijn namelijk ook positief verrast met een aantal principes, zoals in de MAG beschreven. Deze principes moeten we wat ons betreft op een goede manier gaan verbinden aan de sterke punten van wat we nu hebben. Wij zien hiertoe mogelijkheden die ik u zal schetsen.

De MAG omvat nagenoeg alle huidige subsidiebudgetten. Het omslaat inzet op beleidsterreinen zoals cultuur, sport, welzijn, maar ook de bibliotheek. Misschien wel goed als de voorkant van het college tegen de achterkant zegt dat het sportbeleid niet meer hoeft te worden uitgewerkt, ik lees namelijk in de tussenstand van het collegeprogramma dat dat nog gewoon de bedoeling is. Terwijl ik in dit stuk toch lees dat dit niet de bedoeling is. …..

Naast alles wat de MAG wel omvat, beslaat de MAG vooral ook heel veel niet. Indirecte subsidies worden nog niet meegenomen net als de middelen in het sociale domein. Dit roept bij ons de vraag op of de MAG als middel nu efficiënt wordt ingezet. We praten over vijftig subsidie relaties die stopgezet gaan worden om op te kunnen gaan in de MAG. Vervolgens wordt er een heel circus opgetuigd om alles volgens de nieuwe maatstaven te kunnen verdelen. Dit vraagt van alle partijen echter flinke inzet van schaarse uren en middelen. Is dat nu een goede manier om bijvoorbeeld om te gaan met al die kleine subsidies van maximaal een paar duizend euro’s aan verenigingen/stichtingen? Of is het een manier waarmee we faciliteren dat vooral een groot deel van deze partners afhaakt?

De kracht van de MAG zit wat ons betreft vooral in de vernieuwende samenwerkende manier waarop een aantal pregnante maatschappelijke vraagstukken worden aangepakt. Dit moet vooral open staan voor alle partners die een bijdrage denken te kunnen leveren aan de oplossing hiervan. In het voortraject heb ik een aantal keer contact gehad met mensen van de kledingbank en dan denk ik voor de kledingbank is de MAG een kans.

Waar is echter de waarde van twee fysieke locaties van de bibliotheek waar we in 2013 als gehele raad unaniem achter zijn blijven staan? Deze waarde staat toch nog steeds overheid? We hoeven toch niet na een heel ingewikkeld MAG traject inclusief bijbehorende kosten tot de conclusie te komen dat deze waarde nog steeds bestaat? VOORBEELD: integratie/taalontwikkeling

Het bieden van continuïteit van een aantal basisvoorzieningen is voor de ChristenUnie uitermate belangrijk. We denken hierbij bijvoorbeeld aan Servanda. Deze organisatie is mede op verzoek van de politiek op 6 mei 2013 opgericht. Het is een organisatie die is geworteld in de haarvaten van ons dorp. De resultaten zijn goed, als politiek zijn we tevreden en natuurlijk zijn we in die relatie voortdurend op zoek naar verbetering. Wat rechtvaardigt dan om tegen deze organisatie te zeggen, bedankt voor alle inzet de afgelopen drie jaar. U subsidie wordt volledig stopgezet en als u zich goed opstelt in het verdere traject dan kunt u hem weer terug verdienen in de MAG? Is dat behoorlijk bestuur?

Vanuit deze gedachte lijnen denken wij dan ook aan amendementen waarin we de grenzen van de MAG wat betreft de breedte, maar ook diepte willen verleggen. Inzet hierbij is om de MAG in zijn kracht te krijgen. De MAG staat volgens ons in zijn kracht als de verhouding tussen de kosten aan de voorkant en de meerwaarde buiten op straat met elkaar in verhouding staan. De MAG staat in zijn kracht als hij kan voortborduren op sterke punten van wat nu gebeurt. De MAG staat in zijn kracht als er draagvlak is onder verenigingen, stichtingen en organisaties.

Ik zou nog lang door kunnen praten over allerlei andere aspecten van het voorstel, maar ik wil me beperken tot één andere fundamenteel punt: vrijwilligers. Onbetaalde arbeid en vrijwilligerswerk zijn de smeerolie van de samenleving en die verdienen als zodanig erkenning en respect. Zonder vrijwilligers is er voor veel sociale verbanden geen toekomst. De ChristenUnie is een bondgenoot van die vrijwilligers. Samen willen wij in de samenleving het verschil maken. Dat is een citaat uit ons verkiezingsprogramma. Het gestelde kader voor de MAG omtrent de waardering voor vrijwilligers was hiermee in overeenstemming. In het voorliggende voorstel vinden we hier niets meer van terug. Wij willen het college de kans geven dit te herstellen en hebben daarom ook op dit punt een amendement in voorbereiding. Kern van dit amendement is dat we een tastbaar alternatief krijgen aangeboden voor de waardering van vrijwilligers, wat ons betreft zou dit een waarderingssubsidie kunnen zijn, maar dit kan ook anders. We dagen het college graag uit om ons te overtuigen met andere alternatieven.

Cor van Vliet

27 oktober 2016