Voorzitter,

Het is 6 weken na 6 november, het voorstel wat er moest komen ligt er. Maar is het voldoende? We moeten immers niet blind in het diepe springen!!

Ik wil het in mijn bijdrage hebben over de beeldvorming, het proces en het huidige voorstel.

Beeldvorming:

Op 6 november hebben we voor het eerst in het openbaar met elkaar gesproken over een onderzoek tot toetreding tot Drechtsteden. Tot dat moment was onze blik jarenlang gericht naar de Alblasserwaard-Vijfheerenlanden. Ik wil en zal niet herhalen wat over de maanden voor 6 november al is gezegd en geschreven.

Resultaat was een voorstel op genoemde datum om te komen tot besluitvorming vanavond. Wat mij daarbij nog wel van het hart moet zijn wat woorden over het beeld wat is geschetst. Wij vinden het passend toch ook het voorstel van vanavond in het juiste perspectief te zetten. Als eerste dat we goed moeten beseffen dat de zoektocht in de AV en nu het mogelijk verzoek aan Drechtsteden geen tocht uit kracht is. Het is omdat we het raadsbreed met elkaar eens zijn dat doorgaan op de huidige wijze geen optie is. Daarom zijn we op zoek naar versterking.

Na optie 1 (AV) is nu de tweede optie aan de orde. Door het college met een geweldige, soms op gretig lijkende, snelheid gedaan. De tijd dringt blijkbaar en lijkt leidend.
Niet voor niets is vanuit de raad, maar in het bijzonder in gehouden bijeenkomsten gevraagd naar het hoe en wat in de AV van de afgelopen maanden. Ook nu zo snel met optie 2 aan de slag riep verschillende gevoelens op bij gesprekspartners.
 

Wat bij ons toch wel in het verkeerde keelgat is geschoten, en dat willen toch wel kwijt, is de bijna verkoop-achtige wijze waarop het mogelijk aansluiten bij Drechtsteden door het college én sommige collega's uit de coalitie-partijen is gepresenteerd op diverse bijeenkomsten. Het nu moeten of willen kiezen voor de 2e optie is geen keuze naar een soort van 'wenkend perspectief'.

Aansluiten bij Drechtsteden is niet verdergaan in de huidige zelfstandigheid. 50% van onze taken, en veel daarvan gebeuren nu regionaal in de AV, verhuizen naar Dordrecht.

Zelfstandigheid binnen Drechtsteden is anders, en of dat dan een 'wenkend perspectief’ is, zal uit het onderzoek moeten blijken.

Het proces:

Afgelopen 6 weken zijn bijzonder intensief geweest. Ondanks signalen van lage opkomsten is er heel veel informatie opgehaald en zijn veel goede vragen gesteld die mee worden genomen in het onderzoek. Voor met name de mensen in dit huis die dit allemaal hebben moeten regelen spreken wij enorme waardering uit. Voor raad en college kan het als plicht worden gezien. Voor de organisatoren kwam dit er toch nog even bij. Petje af. 

Wij waren en zijn van mening dat zorgvuldigheid voor snelheid hoort te gaan.
Of een intensiever participatie-traject meer had opgeleverd zullen we nooit weten.

Met de nu verzamelde informatie zullen we het tot vandaag moeten doen. Dat is de politieke realiteit.

Maar wij zien voor het vervolg nog prima kansen en mogelijkheden om een intensiever traject te doorlopen als we voor de echte keuzes staan.
 

Het voorstel:

Ook met betrekking tot het voorstel allereerst onze waardering voor wat er in 6 weken is geproduceerd. Een uitvoerig voorstel met een aanzienlijk aantal bijlagen. Indrukwekkend.

Maar daarmee zeggen we nog niets over de inhoud. Wat ons betreft is er heel veel goed aan dit voorstel. Toch missen wij twee essentiële zaken.
En dat betreft participatie én de vergelijking met mogelijke alternatieven.

Wanneer we straks voor een daadwerkelijke keuze staan is de participatie van inwoners, bedrijfsleven en maatschappelijke partners nog vele malen belangrijker dan de participatie in de afgelopen 6 weken. Overigens zijn in deze weken ook toezeggingen op dit vlak gedaan die wat ons betreft onvoldoende worden ingevuld. (Daarom vanavond ook een amendement om de participatie echt de juiste vorm en inhoud te geven.)
 
De vergelijking: voorgesteld wordt om de uitkomsten van het onderzoek te vergelijken met doorgaan in de huidige situatie, wellicht met ambtelijke versterking (voor de goede verstaander, meer ambtenaren). Dit is een vergelijking met een situatie waarvan we als raad, ik zei het al eerder, de conclusie al hebben getrokken dat dit niet houdbaar was op termijn. Daarmee is dit wat ons betreft geen vergelijking. Als je wilt kiezen moet je keuzes kunnen maken. Kiezen uit twee opties waarvan er één al de kwalificatie 'kan niet' heeft is dus kiezen uit één optie en daarmee geen keuze. Daarom op dit essentiële onderdeel een amendement, namelijk om in het onderzoek ook mee te doen in het onderzoek wat Molenwaard en Giessenlanden gaan doen én een uitvraag bij Gorinchem over inkoop van die diensten die we nodig hebben om wel de juiste versterking te krijgen.

Onze vraag aan de coalitiepartijen is dan ook of zij het met ons ééns zijn dat er een keuze moet zijn, of hebben ze al gekozen voor de ene optie.
Zo ja, dan de vervolgvraag wat hun plan is als deze optie toch minder rooskleurig of mogelijk zelfs negatief uitpakt.

Voorzitter:

Voor de beeldvorming dus de nuancering dat het gaat om een keuze om ons te versterken.
Op voorhand zeker nog geen keuze naar een “wenkend perspectief”.

Over het proces vooral complimenten, het had anders en diepgaander gekund, maar er is werkelijk heel veel opgehaald in 6 weken.

En over het voorstel: wij willen instemmen als er werkelijk een keuze gemaakt kan worden én wanneer inwoners en andere partijen ook serieus worden genomen.

Gaan we blind in het diepe springen? Dat hoeft niet, zeker als je over 6 maanden ook helder zicht hebt op in welk bad je nog meer kan springen. Het bad in Drechtsteden zo zomaar eens te diep kunnen zijn.

18 december 2014                                                                ChristenUnie, Jan Nederveen