Na een aantal weken te hebben genoten van relatieve rust wat betreft het raadswerk, kunnen we deze week weer volop aan het werk. Er wachten diverse interessante onderwerpen, maar “Het Debat” aangaande de bezuiniging op de WMO springt wel het meeste in het oog. Voor de Kerst is het één en ander al toegelicht door het College, maar in dit blog wil ik dit nogmaals doen vanuit mijn positie.

Wet Maatschappelijke Ondersteuning
‘De WMO’, is een term die je vaak voorbij hoort komen. Voordat ik dat ook ga doen wil ik eerst eens kort de revue laten passeren waarvoor de WMO nu bedoeld is en wat het is. Op een website van de Rijksoverheid vond ik de volgende definitie: “De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) zorgt ervoor dat mensen met een beperking kunnen meedoen aan de samenleving en zelfstandig kunnen blijven wonen. De Wmo is er voor ouderen en mensen met een handicap of een chronisch psychisch probleem.” Wanneer je dit praktisch invult dan kom je op de volgende voorbeelden. De WMO regelt dat mensen de beschikking kunnen krijgen over huishoudelijke hulp, waardoor ze nog niet hoeven te verhuizen naar een verzorgingstehuis. De WMO regelt vervoersvoorzieningen, zodat ouderen kunnen komen op de plaats waar ze moeten zijn.

De plaats van de WMO in de samenleving
De druk op de WMO (kostenstijgingen) is de laatste jaren aanzienlijk toegenomen. Dit wordt deels veroorzaakt doordat mensen de WMO als een recht zijn gaan zien. Wat het natuurlijk ook is, maar wel in het juiste perspectief. De WMO is bedoeld om mensen zo lang als mogelijk te laten meedoen aan de samenleving en zelfstandig te laten blijven wonen. Dit is echter allereerst een verantwoording van ieder individu zelf.

De eerste persoon die je moet aanspreken op het moment dat er moeilijkheden gaan ontstaan ben jezelf. Vervolgens ga je kijken naar de mensen om je heen, in je directe omgeving (mantelzorg). Kerken regelen op dit vlak bijvoorbeeld heel veel. Pas daarna komt de WMO in beeld en wanneer de WMO tenslotte niet meer afdoende is, dan heb je ook nog de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten).

Bezuinigingsvoorstellen die ter bespreking staan in “Het Debat” (op 26 januari)
Zoals ik zojuist al schreef is de WMO een heel breed iets. Ik wil daarom de concrete onderdelen die deze week ter discussie staan met u doorlopen.

1. Inboeken van aanbestedingsvoordelen op vervoersmiddelen, trapliften enwoningaanpassingen (in totaal € 193.000,-);
2. Het invoeren van een inkomensafhankelijke eigen bijdrage bij woon- en vervoersvoorzieningen (€ 15.000,-);
3. Algemeen gebruikelijk verklaren van eenvoudige woon- en vervoersvoorziening (€ 13.000,-);
4. Marktconforme Pgb-tarieven invoeren voor hulp bij het huishouden en gaan indiceren per uur (€
   15.000,-);
5. Geen gebruik meer maken van regionaal backoffice (€ 40.000,-).

Ad 1. / 5.
Tegen deze voorstellen kun je volgens mij niet zijn. Het levert geld op en de kwaliteit blijft gelijk. Dit laatste moet je natuurlijk wel goed bewaken.

Ad 2.
Dit voorstel beoogd dat je met een inkomen boven de 120% van de bijstandsnorm gaat meebetalen aan voorzieningen. Bij dit voorstel worden alle voorzieningen waarbij een eigen bijdrage geheven mag worden meegenomen.

Ad 3.
Met dit voorstel worden bepaalde zaken uit de WMO gehaald: ze worden niet meer door de gemeente gefinancierd. Je moet ze voortaan zelf kopen. Het gaat hierbij onder andere om: elektrische fietsen, handgrepen / beugels in bad. Op deze regel zijn uitzonderingen mogelijk.

Ad 4.
Bij dit voorstel wordt er gekort op het geld dat beschikbaar is voor mensen die zelf een hulp in de huishouding regelen (via het pgb). Dit zijn de mensen die geen gebruik maken van de gecontracteerde zorgaanbieders. Het uurtarief voor deze hulp wordt verlaagd.

Op 26 januari zullen we in de gemeenteraad over deze voorstellen debatteren. 

Cor van Vliet, 17 januari 2012