Het is onvoorstelbaar hoe in een week tijd de wereld weer volledig om kan draaien. In jouw geval gelukkig positief. Na de eerste onzekere week vertelden de artsen ons dat je naar alle waarschijnlijkheid zal opgroeien als een gewoon kind. Op deze uitkomst durfden wij vorige week eigenlijk bijna niet te hopen. De schade in je hersenen door het zuurstoftekort is onverwacht klein. Door de schade die wel zichtbaar is zal je bij het groot worden mogelijk moeite hebben met het coördineren van je (fijne) motoriek en het spreken. Hoe dit precies zal verlopen is nu nog niet te zeggen. Het kan ook dat je er helemaal niets meer van merkt, of dat het allemaal toch nog iets sterker doorwerkt. Je zult dit moeten ondervinden bij het opgroeien. Gelukkig is in Nederland alle hulp beschikbaar om je hierbij op een goede manier te helpen.

De artsen verklaren je wonderlijke herstel door een te negatieve inschatting van het effect van de reanimatie en het herstelvermogen van een jong baby’tje. Wij vragen ons af of dit voor hen een volledige verklaring is voor jouw herstel, of dat ook zij eigenlijk geen verklaring hebben. Dit durf je alleen niet te vragen. We hebben op deze vraag dan ook geen antwoord.

Wij geloven dat jouw herstel een teken is van Gods macht. Wij zingen dan ook mee met Psalm 98: “Zingt voor de HEERE een nieuw lied, want hij heeft wonderen gedaan.” Uit jouw herstel blijkt voor ons ook de kracht van gezamenlijk gebed. Jij hebt het voorrecht dat er door heel veel mensen voor je is gebeden. Uit jouw leven blijkt dat dit gebed niet tevergeefs is.

Toch kan dit laatste ook vragen oproepen, want waarom herstel jij wel zo wonderbaarlijk en loopt het voor andere kinderen heel anders af. Hierop heb ik geen antwoord, maar mocht die vraag ooit bij je opkomen, dan heb ik wel een advies. Leg deze vraag dan neer bij God en je zult ondervinden dat Hij antwoord. Veel van Zijn antwoorden zijn te vinden in de Bijbel, maar daarnaast heeft God nog vele andere manieren om te antwoorden.  

Morgen hopen we je thuis te verwelkomen, dat zal een warm ontvangst worden!

Papa,

3 mei 2012