Het ziet ernaar uit dat het nieuwe kabinet 12 ministers zal kennen, waarvan er slechts drie vrouw zijn. Dit komt Rutte op kritiek van diverse kanten te staan. De kritiek van partijgenoot Neelie Kroes trekt de meeste aandacht. Zij verwijt Rutte dat hij niet goed genoeg heeft gezocht. Rutte pareert deze kritiek met de opmerking dat hij is gegaan voor kwaliteit, ongeacht geslacht.

Afspiegeling
Het blijft voor mij een interessante kwestie. Hoe ver moet je gaan bij het zoeken naar een evenwichtige samenstelling van bijvoorbeeld een nieuw kabinet? Je kunt hierbij ook denken  aan een gemeenteraadsfractie, of een ambtenarenapparaat. In die gevallen gelden dezelfde argumenten. Wanneer ik de twaalf namen die voor de ministersposten worden genoemd bekijk zie ik ook geen allochtonen, of mensen uit de Alblasserwaard. Wel is het merendeel van de mannen ongeveer 60 jaar oud. De vraag is of dit ‘erg’ is? 

Argumenten
Toen ik hier even over nadacht kwam ik tot de volgende argumenten waarom de huidige situatie niet wenselijk is:

• Mensen moeten zich kunnen identificeren met de politiek, met ‘oude grijze’ mannen identificeert zich slechts een beperkt deel van de bevolking;
• Een groep moet bestaan uit verschillende karakters om te komen tot evenwichtige afwegingen. Er moeten introverte types en extraverte types in aanwezig zijn. Er moeten idealisten en pragmatische types inzitten en ga zo maar door. Met alleen ‘oude grijze’ mannen loopt deze diversiteit meer gevaar.

 De hoeveelheid echt harde argumenten houdt voor mij hiermee op. Voor kreten als ‘we gaan terug in de tijd’ ben ik niet zo gevoelig. Waar je nog wel over na kunt denken is de voorbeeldfunctie van de overheid. Het signaal wat uitgaat van de huidige samenstelling is er wel heel erg een van ons kent ons. Er bekruipt mij het gevoel dat er niet veel verder is gekeken dan de neus lang is (partijvoorzitter, informateurs). Wat dit betreft kan ik me wel vinden in de kritiek van Kroes.

Het argument voor dit kabinet is dat je gewoon de beste mensen moet kiezen. Blijkbaar zijn veel van deze mensen nog steeds man en richting zestig. Wat ook wel verklaarbaar is, ervaring kun je alleen opdoen door ouder te worden en de ‘poule’ mannen waaruit je kunt kiezen is zover ik kan beoordelen nog steeds groter als die van de vrouwen (zie bv. sprekers tijdens CDA congres, maar kijk ook maar naar de samenstelling van bijvoorbeeld onze gemeenteraad). Waardoor er statistisch gezien een grote kans is dat een man de beste kandidaat is.

Oplossing?
De oplossing van dit ‘probleem’ is volgens mij gewoon de tijd zijn werk laten doen. Het aantal vrouwen wat goed onderwijs volgt is al jaren meer dan mannen. Al deze vrouwen worden vanzelf ouder. Dit kan alleen maar betekenen dat er op een gegeven moment meer vrouwen ‘aan de top’ zullen komen. Ik geloof er niet in dat mannen bewust de hoogste posities gesloten houden, maar ik kan me voorstellen dat dit onbewust soms wel gebeurt. Het is daarom wel belangrijk om aandacht te blijven vragen voor diversiteit in alle lagen van alle organisaties!

 Ik ben er overigens nog niet uit of het anderhalfverdieners model zoals dat in Nederland volgens mij nog steeds het meest gangbaar is (waarbij de man meestal (bijna) één invult en de vrouw (ruim) een half) in de komende jaren wordt losgelaten. Wanneer ik naar mezelf en bevriende stellen kijk dan zie ik dat nog niet snel veranderen. Ik constateer dat we dit ook niet vervelend/erg vinden. Het gevolg hiervan is volgens mij wel dat vrouwen niet gelijk vertegenwoordigd kunnen zijn op de hoogste posities.

Cor van Vliet, 12 oktober 2010