Hoe gaat het momenteel?
Er loopt een evaluatie van de vergadercyclus die we binnen de gemeenteraad hanteren. De huidige vergaderstructuur kent een omloop snelheid van drie weken. In de 1^e week zijn er de fractievergaderingen, waarin we de komende vergaderingen voorbereiden. In de tweede week is er vervolgens “Het Debat”, waarin tussen de partijen wordt gedebatteerd. In de derde week is tenslotte “Het Besluit”. Hierin wordt niet meer gedebatteerd, maar enkel nog gestemd. Hiervoor is dan ook relatief weinig tijd nodig. Vanwege het korte tijdsbeslag gaat “Het Besluit” vaak samen met “De Ontmoeting”. Dit is een vergadering met een lage drempel waarbij iedere aanwezig zijn zegje mag doen.

Voor mij is het de enige vergadercyclus die ik echt ken (omdat ik aan geen andere vorm heb deelgenomen). Dat maakt dat ik geen last kan hebben van het ‘vroeger was alles beter’ syndroom.

Wat gaat goed?
Ik ben erg blij met de rust die er zit in het vergaderschema. Elke donderdag is er een vergadering in het gemeentehuis, waarbij de verschillende vormen zich regelmatig afwisselen.

“Het Besluit” is een effectieve vergadering. Door de opzet hoeven partijen hun bekende betoog niet voor de tweede keer volledig af te steken. De standpunten zijn bekend, er kan daarom gelijk over worden gegaan tot stemming. Een stemverklaring om een mening te accentueren / nuanceren is een goede manier om toch iets meer kwijt te kunnen dan een kil ja, of nee. Natuurlijk kunnen moties, of amendementen worden ingediend.

Ook “De Ontmoeting” ervaar ik als goede bijeenkomsten. Aanwezigen krijgen de gelegenheid om hun bijdrage te leveren. De raadsleden mogen zich wat mij betreft tijdens deze bijeenkomsten nog wat terughoudender opstellen. Politieke meningen vind ik in deze bijeenkomst niet interessant. Luisteren naar wat burgers vinden is op dat moment veel belangrijker! De politieke meningen krijgen later hun plek.

Wat kan beter?
De manier waarop we “Het Debat” vormgeven vind ik voor verbetering vatbaar. Wanneer ik de onderwerpen van “Het Debat” van het afgelopen jaar in ogenschouw neem dan was er bij 75 % (grove schatting) van de voorstellen geen verschil in het uiteindelijke stemgedrag. Je kunt je dan afvragen waarom debatten over die onderwerpen soms wel heel veel tijd in beslag nemen. Dat doe ik dan ook.

Ik denk dat het woord debat ons een beetje op het verkeerde been zet. Goede voorstellen krijgen logischerwijs unanieme steun. Je zou deze dan ook letterlijk met een hamerslag af kunnen doen. Dit doet vaak geen recht aan het onderwerp. Partijen willen in een openbare vergadering graag hun visie op het onderwerp kwijt. Ik vind dit niet meer dan logisch, de vraag is of dit onder de noemer debat moet plaatsvinden.

Ik illustreer dit graag taan de hand van het debat dat vorige week donderdag werd gevoerd over de startnotitie Nota Wonen. Tijdens het gesprek kwamen er verschillende onderwerpen langs die in de uiteindelijke nota terecht moeten komen. Volgens mij konden alle partijen zich ongeveer vinden in alle aangedragen punten. Ik denk echter niet dat de wethouder veel nieuws heeft gehoord/kaders heeft meegeschreven.

Ik schat in dat wanneer het hele gesprek niet plaats had gevonden er uiteindelijk dezelfde nota Wonen zal komen te liggen als met het gesprek. De wethouder heeft veel instemmend geknikt, maar zal het voorstel niet aanpassen. Wel zal hij ‘punten meenemen’. 

Het geschetste vind ik veel meer weg hebben van een ontmoeting als van een debat. Dit lijkt mij ook de toets voor onderwerpen in “Het Debat”. Wanneer erover doorspreken belangrijker is dan debatteren lijkt mij “Het Debat” niet het goede platform. Het lijkt mij een uitdaging om te komen tot een vergadering uit te werken waarin dit wel tot zijn recht komt!

Cor van Vliet, 15 februari 2011